Międzynarodowe badanie wykazało, że dodanie leku niraparib do standardowej terapii znacząco opóźnia progresję zaawansowanego raka prostaty u mężczyzn posiadających określone mutacje genetyczne.
Kluczowe wyniki badania AMPLITUDE
Połączenie niraparibu ze standardowym leczeniem (octan abirateronu z prednizonem) obniżyło ryzyko progresji nowotworu o 37% u wszystkich uczestników badania oraz o 48% u pacjentów z mutacjami w genach BRCA1 lub BRCA2. Czas do nasilenia się objawów był niemal dwukrotnie dłuższy w grupie otrzymującej niraparib w porównaniu z grupą placebo.
Badanie skupiało się na mężczyznach z zaawansowanym rakiem prostaty z przerzutami, u których występowały mutacje w genach odpowiedzialnych za naprawę DNA (HRR). Szacuje się, że około jeden na czterech mężczyzn na tym etapie choroby posiada takie zmiany genetyczne, które przyczyniają się do szybszego postępu choroby.
Szczegóły badania klinicznego
W badaniu III fazy AMPLITUDE, prowadzonym przez profesora Gerhardta Attarda z UCL Cancer Institute, wzięło udział 696 mężczyzn z 32 krajów. Uczestników losowo przydzielono do dwóch grup: jedna otrzymywała kombinację niraparibu i standardowego leczenia, a druga standardowe leczenie z placebo.
Badanie było prowadzone metodą podwójnie ślepej próby, co oznacza, że ani pacjenci, ani ich lekarze nie wiedzieli, kto otrzymuje aktywny lek. Mediana okresu obserwacji wyniosła 30,8 miesiąca, a ponad połowa uczestników (55,6%) była nosicielami mutacji w genach BRCA1 lub BRCA2.
Skutki uboczne i perspektywy
Chociaż leczenie było ogólnie dobrze tolerowane, skutki uboczne występowały częściej w grupie otrzymującej niraparib. Odnotowano znacznie więcej przypadków anemii i nadciśnienia tętniczego, a 25% pacjentów z tej grupy wymagało transfuzji krwi. Zgłoszono również więcej zgonów związanych z leczeniem (14 w porównaniu do 7).
Autorzy badania podkreślają jednak, że korzyści w postaci opóźnienia wzrostu raka i pogorszenia objawów są wyraźne. Wyniki te wspierają potrzebę przeprowadzania powszechnych badań genomicznych w momencie diagnozy, aby móc zastosować terapię celowaną u pacjentów, którzy odniosą z niej największe korzyści.
Źródło: https://www.sciencedaily.com/releases/2025/10/251021083642.htm
